Wilhelm Kohlbach to postać o bogatej historii związanej z lotnictwem niemieckim. Urodził się 7 maja 1896 roku w Chojnicach, a swoje życie zakończył 11 lutego 1947 roku w Shugborough Park.
W trakcie I wojny światowej Kohlbach służył w niemieckich siłach powietrznych Luftstreitkräfte, gdzie odniósł 5 potwierdzonych zwycięstw w powietrznych starciach. Jego doświadczenie w tym okresie miało istotny wpływ na dalszą karierę.
Podczas II wojny światowej awansował do rangi generała w Luftwaffe, co świadczy o jego wartościach i umiejętnościach dowódczych. Życie i kariera Kohlbacha odzwierciedlają złożoność i wyzwania, z jakimi mierzyli się piloci wojskowi w burzliwych czasach konfliktów zbrojnych.
I wojna światowa
Wilhelm Kohlbach rozpoczął swoją służbę wojskową od początku I wojny światowej w 7 Pułku Grenadierów im. Króla Wilhelma I (1 Zachodniopruski). Pełnił tam funkcję plutonowego aż do połowy lutego 1916 roku. Następnie został przeniesiony do 345 Pułku Piechoty, skąd 5 czerwca 1916 roku udał się na szkolenie dla obserwatorów do Altenburga, w ramach jednostki Fliegerersatz Abteilung Nr. 1.
Po pomyślnym zakończeniu szkolenia, Kohlbach został przydzielony do Feldflieger-Abteilung 4, gdzie służył aż do grudnia 1916 roku. W końcu grudnia przeniesiono go do jednostki FAA255 (Fliegerabteilung 255 (Artillerie)), gdzie służył jako obserwator do końca czerwca 1917 roku.
Po ukończeniu kursu pilotażu samolotów myśliwskich, Kohlbach został przeniesiony do eskadry myśliwskiej Jagdstaffel 50. To tam odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w powietrzu 28 czerwca 1918 roku. W sierpniu przeszedł do Jagdstaffel 10, gdzie do 10 października 1918 roku zdobył łącznie 4 zwycięstwa.
W trakcie jednego z lotów bojowych, 10 października 1918 roku, jego Fokker D.VII został staranowany przez amerykańskiego asa lotniczego Wilberta Wallace’a White’a, który zginął podczas ataku. Mimo tego dramatycznego zdarzenia, Kohlbach przeżył i jego piąte, ostatnie zwycięstwo powietrzne zostało odnotowane.
Po zakończeniu wojny, 10 stycznia 1919 roku wrócił do swojej macierzystej jednostki, 7 Pułku Grenadierów, skąd 30 kwietnia został przeniesiony w stopniu porucznika do rezerwy.
Okres międzywojenny i II wojny światowej
Na początku lat trzydziestych Wilhelm Kohlbach sprawował funkcję dyrektora firmy Air-Transport-Company Ruhrgebiet AG w Essen. W lipcu 1934 roku zdecydował się na przejście do Luftwaffe, gdzie piastował szereg różnych stanowisk oraz dowodził licznych jednostkami zarówno bojowymi, jak i szkoleniowymi.
Wkrótce po zakończeniu działań wojennych, 9 kwietnia 1945 roku, został wzięty do niewoli przez wojska brytyjskie. Po aresztowaniu trafił do obozu jenieckiego numer 11, który znajdował się w Wielkiej Brytanii. W wyniku dalszych wydarzeń, we wrześniu 1946 roku, przeniesiono go do obozu nr 99, który pełnił funkcję szpitala. Tam przebywał aż do swojej śmierci, która miała miejsce 11 lutego 1947 roku.
Wilhelm Kohlbach zmarł na raka żołądka. Jego życie, które przebiegało w burzliwych czasach międzywojennych oraz w czasie II wojny światowej, było naznaczone zarówno sukcesami, jak i tragicznymi doświadczeniami.
Odznaczenia
Wilhelm Kohlbach posiadał liczne odznaczenia, które podkreślają jego wojskową służbę oraz odwagę. Wśród przyznanych mu wyróżnień znajdują się:
- Krzyż Żelazny (1914) I Klasy,
- Krzyż Żelazny (1914) II Klasy z okuciem ponownego nadania 1939,
- Krzyż Honorowy za Wojnę 1914/1918 dla Frontowców.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Bronisław Grzebień | Zdzisław Biernaczyk | Wojciech Kubiak (generał)Oceń: Wilhelm Kohlbach